“Muziek is waar ik voor leef! Dat ben ik. Toen ik voor het eerst in aanraking kwam met klassieke muziek liep ik bij de rooms-katholieke kerk en hoorde een orkest. Ik wist helemaal niet dat het bestond en vond het zo mooi dat ik heel brutaal naar binnen ben gelopen om te luisteren. Het voelde alsof ik thuiskwam. Het was een heerlijk gevoel. Dit is wat ik wil, klassieke muziek.”

Als Marjolein bij een open dag van de muziekschool in Groningen is, probeert ze diverse instrumenten uit. De uiteindelijke keuze moest vallen op cello, hoorn of fagot. Van de cello is algemeen bekend dat het een moeilijk instrument is om op latere leeftijd goed te leren spelen. De hoorn viel uiteindelijk ook af omdat het geluid achter je terechtkomt en dat niet lekker voelde voor Marjolein. Daarom kiest ze voor de fagot.

Studeren

“Het gaat niet om jaren maar om het aantal uren dat je studeert. Hoe meer tijd je eraan besteedt hoe eerder je het instrument onder de knie krijgt.” Nu speelt ze in diverse projectorkesten, vormt een duo met componist/pianist Johan Bijhold en organiseert concerten in Huize Voormeer. Daarbij heeft ze gekozen voor de passende titel: Voor Meer Klassiek. Marjolein heeft hier al met al eigenlijk bijna een dagtaak aan. Ze studeert twee tot drie uur per dag op haar instrument, los van de repetities die ze heeft met bijvoorbeeld het barokorkest of het middeleeuws ensemble. Bij het ensemble gaat de groep overigens ook in bijpassende middeleeuwse kleding gekleed. Ze geniet zichtbaar van concerten geven en haar liefde voor klassieke muziek overbrengen.

Fagot

Een fagot is een laag instrument, een zogenaamd basinstrument. Het bijzondere is dat fagotten zich voortdurend ontwikkeld hebben vanaf de middeleeuwen. “Er is volgens mij geen instrument dat zo aan de verandering onderhevig is! Een octaaf bestaat uit 8 tonen. Een fagot had vroeger twee octaven en bestaat inmiddels uit 3,5 octaaf. Hij is ook steeds langer geworden door de jaren heen. Men wil ook steeds meer doen met het instrument. In de negentiende eeuw bijvoorbeeld vond men het mooi om nog meer bereik te hebben (harder, hoger en lager). Het orkest werd groter en er kwamen meer koperen instrumenten bij.” Daarom speelt Marjolein graag op oudere instrumenten, vanwege de warmere klank, die ze vol trots laat zien.

Avontuur

In Bazel vind je aan het conservatorium een geweldige Italiaanse fagottist die wereldberoemd is. Gelukkig geeft Sergio Azzolini ook regelmatig masterclasses in Duitsland. “Zo heb ik hem in de loop der jaren goed leren kennen en krijg ik regelmatig privélessen.” Marjoleins ogen beginnen te stralen als ze vertelt over het avontuur dat ze beleefden in het holst van de nacht. “Hij speelt graag tot diep in de nacht door. We waren samen aan het spelen en hij leerde mij nieuwe grepen op de barokfagot. Na een val kreeg hij zoveel pijn dat hij er beroerd van werd. Ik heb hem toen snel naar het ziekenhuis gebracht. Bij terugkomst, in het klooster waar we verbleven, zijn we gewoon verder gegaan met spelen tot half vier ’s nachts.” En nu komt hij naar Nederland. In november zal Sergio Azzolini in Heerenveen twee dagen lang masterclasses geven aan een beperkt aantal deelnemers. Eén van de gelukkigen is Marjolein zelf die hem graag in haar Huize Voormeer verwelkomt.

Dromen

“Het is een vak, je moet hier hard voor werken. We voelen ons ondergewaardeerd als mensen denken dat wij muzikanten dit voor niets doen. Anderen krijgen in hun baan toch ook automatisch elke maand salaris? Wij krijgen het maar per keer, het is elke maand maar afwachten of je genoeg hebt. Daarnaast blijf ik concerten organiseren hier in ons huis. Het is volgens mij goed dat je als musicus fris blijft. Je bent mijn inziens nooit uitgestudeerd, ook al heb je je diploma’s.